ประเทศไทยมีความก้าวหน้าอย่างน่าทึ่งในการลดความยากจนจาก 58% ในปี 2533 เป็น 6.8% ในปี 2563 โดยได้แรงหนุนจากอัตราการเติบโตที่สูงและการเปลี่ยนแปลงโครงสร้าง แต่ 79% ของคนจนยังคงอยู่ในพื้นที่ชนบทและส่วนใหญ่อยู่ในครัวเรือนเกษตรกรรม การลดความยากจนของประเทศไทยชะลอตัวตั้งแต่ปี 2558 เป็นต้นไป โดยความยากจนเพิ่มขึ้นในปี 2559 2561 และ 2563 สะท้อนถึงเศรษฐกิจที่ชะลอตัว รายได้ภาคเกษตรกรรมและธุรกิจที่ซบเซา และวิกฤตโควิด-19 โดยพบว่าในปี 2020 อัตราความยากจนในพื้นที่ชนบทสูงกว่าในเขตเมืองถึง 3 เปอร์เซ็นต์ และจำนวนคนจนในชนบทมีมากกว่าคนจนในเมืองเกือบ 2.3 […]